Chewing On Dead Bird Metaphors #4

AWKWARD i's vierde nieuwsbrief!

Feb 28, 2025

Beeld: Diets Dijkstra (Kleedkamer Paradiso Tolhuistuin, vlnr Robin Buijs, Djurre de Haan, David Corel, Chris Doyle, Jelte van Andel)

WELKOM TERUG beste lezers van deze nieuwsbrief en bienvenue nieuwe lezers. Ik heb me weer door een lijst met meer en minder leesbare e-mailadressen heen gepuzzeld, dus als het goed is krijgen jullie nu waar je om gevraagd hebt: deze min of meer maandelijkse nieuwsbrief. Maandelijks is overigens niet officieel. Als er niks te melden is zal ik ook niet schrijven; dat heb ik jullie beloofd als voorwaarde voor onze penrelatie. Dat gezegd hebbende, leek deze vrijdag mij bij uitstek een dag om jullie te attenderen op een aantal opmerkelijke dingen in dit (om met Excelsior Recordings te spreken): “universum tussen zelfspot, absurditeit en melancholie.”

Unalaska Release Tour: Laatste kans(en)

Twee derde van de (zes) shows van deze tour ligt al in het verleden. Er zijn, met andere woorden, dus nog twee kansen voor jullie om ons live te zien tijdens de release tour, te weten Groningen (5 maart) en Leeuwarden (25 april). Klik op de links als je nog geen kaartjes hebt! Dat zeggen ze allemaal. Daarom hebben we in samenwerking met Diets Dijkstra speciaal voor jullie deze film gemaakt tijdens onze (uitverkochte) show in Paradiso Tolhuistuin; zo weten jullie waar je aan begint:

Angela Aux’ 911

Zoals ik eerder met jullie deelde (zie nieuwsbrief #3) verzorgt Angela Aux uit München het voorprogramma bij de meeste van deze shows. De laatste show waar Florian (a.k.a Angela Aux) te zien is zal op 5 maart in Groningen zijn (hij is er helaas niet bij in Leeuwarden). Om iets tastbaars over te houden aan onze samenwerking (d.w.z. ik nodig hem hier in Nederland uit en hij mij in Duitsland) hebben we het idee opgevat om elkaar te coveren en het resultaat uit te brengen middels een digitale split-single. Onze labels Excelsior Recordings en Inselgruppe brengen deze single gezamenlijk uit en vandaag is de eerste single verschenen. Angela Aux’ bewerking van mijn nummer 911 is nu voor iedereen op alle streamers te horen! Omdat jullie echter niet iedereen zijn kunnen jullie het ook gewoon hier beluisteren, exclusief in deze nieuwsbrief:

1×

0:00

-2:20

Onder Invloed: Clementine (Elliott Smith)

Over covers gesproken: we namen onlangs vier nummers op voor Matthijs van der Ven’s Onder Invloed in de Sint Vincentiuskerk te Volendam. Naast de drie nummers die al online verschenen zijn (One Time Only, Terminal Train en Michael Hurley’s I Stole The Right To Live), namen we ook deze bonus track op: Clementine van Elliott Smith. Matthijs wilde weten waarom dit nummer en ik antwoordde:

“Dat nummer Clementine van Elliott Smith ken ik al heel lang, dat titelloze album was een openbaring voor me en heeft me denk ik erg beïnvloed. Smith heeft voor mij altijd geheimen in zijn nummers, harmonische geheimen. Hij vindt nieuwe melodische schoonheid waar niemand anders het lijkt te zoeken. Een groot talent. Ook zijn touch is bijzonder, warm, dik, zacht helder maar ook heel verdrietig en punky. En tekstueel doet hij mooie dingen: “waking you up to close the bar; the street’s wet you can tell by the sounds of the cars”. Je ziet het meteen voor je en dan ben je geland in het nummer, in zijn wereld. Heel knap in de openingszin, heel effectief.”

Lees en luister ook op: www.theinfluences.com

Winsum, 1998

“Wie zijn geschiedenis niet kent is gedoemd haar te herhalen” zei George Santayana (1863-1952). Ik kende het citaat wel maar deze denker niet moet ik eerlijk bekennen. Hoe het ook zij, herhaling wil je als maker natuurlijk te allen tijde vermijden. Vandaar dat ik jullie (en mezelf) ook dit keer weer mee zou willen nemen terug in de tijd, opdat mijn geschiedenis zich niet zal herhalen.

Ik denk dat het 1998 was en dat ik dus ongeveer 17 moet geweest zijn toen we in de woonkamer van het huis van Arjen Bakker aan de Hoofdstraat van het huidige mooiste dorpje van Nederland, Winsum, voor het eerst opnames gingen maken met de microfoons en galm van Arjen’s vader Richard. Ik vind het mooi dat zijn vader dat deed voor ons. Het was eigenlijk de eerste georganiseerde opnamesessie was die ik ooit deed en ik voelde me serieus genomen door het aanbod. Als tiener heb ik veel tijd bij de familie Bakker doorgebracht en daardoor heb ik daar veel vormende ervaringen opgedaan zoals DUNE 2, Bettie Serveert tijdens Pinkpop 1993 (Jaren later ben ik nog met ze mee op tour geweest, dat had ik me in 1998 niet kunnen voorstellen) en ook was ik bij Arjen thuis toen zijn vader ons vertelde dat Kurt Cobain dood was; toch een soort 9/11 moment wat mij betreft.

Op deze opname hoor je mijn Spaanse en Arjen’s Yamaha western gitaar, we hebben geen ‘plopkap’ voor de microfoon (zoals je hoort elke keer als we de letter P zingen) en het nummer heet Oversized. Je zou kunnen zeggen dat ik toen al met awkwardness bezig was. De vage emoties die hier door mij bezongen worden doe ik meteen weer af als “mourning over nothing.” Het nummer doet qua thematiek wat denken aan het hier eerder gedeelde All My Life (zie nieuwsbrief #2). Ik hoor vooral iemand die er aantoe is om iets mee te maken na het lezen van Kerouac’s On The Road: “Vacancy, there’s plenty of room for what’s not here.” Nou ja luister zelf maar:

1×

0:00

-3:20